Een fluitje van een cent
Omdat ik zo nodig moest, naar ijshockey bedoel ik, waagde ik mij door de dikke mist richting Kardinge op zondag 1 november 2016 om precies te zijn. Nu had ik die dag enige routine opgebouwd met slecht zicht, want dat had ik al twee uur geoefend, dus een kniesoor die er op let dat je het Van Starkenborgh kanaal niet ziet. Op de tast er langs en netjes op tijd ter plekke. De dweilerd was nog doende dus wie doet je wat.
Oh voor ik het vergeet, de Gijs Black Spirits moesten de Zoetermeer Panters Bigfields bekampen. Vol goede moed zette ik mij op de tribune, graaide mijn notitieboekje uit de tas, wapende mij met een pen en wat mij betrof kon het beginnen. En dat deed het ook. Gerard Waalboer bezette het Groningse doel. Verder weet ik niets, want de stadsomroeper heb ik niet tot nauwelijks gehoord. De klokkenist was ook niet helemaal ingewerkt, maar een kniesoor die daar op let.
De eerste periode dan maar. Heel even puckbezit, maar de rollen werden omgekeerd en de Panters schoten op het doel der Blackies, gehouden hoor, dat wel. De goede kant op stond beter. Wat lichtzinnig werd er op het goede doel geschoten, dus die miste doel. Het duurde maar even of het werd 0-1 om gevolgd te worden door een nieuwe loeier, maar dat ging mis gelukkig. Een leuke kans voor de Groningers liep op niets uit. Een foutje van een Panter bracht hem straf, maar de Blacks geen doelpunt. Kleurenblindheid sloeg ernstig toe bij het passen. Een Black straf en in het vuur van het spel maakte de Blackkeeper ruim baan, wat de Panters 0-2 opleverde. Of dat nu PP was of niet, geen flauw idee. Een Panter werd onderuit gehaald en dat werd straf voor een Spirit, onmiddellijk 0-3, dus ook onmiddellijk compleet. Wat kansen, wat egotrippen, wat aanvallen maar gevangen. Mijn buurvrouw troostte zich met het gewonnen zilver bij het turnen. En ik keek naar een af en toe vertraagde film.
Korte pauze, maar toch even een frisse neus halen. Tjonge en daar leerde ik nog wat van. Enige heren bespraken de laatste herenmode, hoe en wat en de prijzen. Ik ga zo snel mogelijk een jack voor mijn harig monster aanschaffen. Enfin, ik kondigde aan dat ik snel naar binnen ging om vooral niets te missen van de tweede periode. Een jongeman voorspelde mij dat ik twee doelpunten gemist zou hebben. Laat dat nou kloppen! Ik keek verrast naar het scorebord en ja hoor de stand was 2-3. Wie de doelpunten maakte, al sla je me dood, geen idee.
De gasten kregen flinke straffen, 2 stuks waarvan 1 maar liefst 4 minuten. Wel een kansje, wat rollebollen en PP wat doe je er mee? Niets dus. Even later bijna in het goede doel, even vrij worstelen en weer straf voor een Blackie, 4 minuten. Maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit, plotsklaps stond er 10-3 op het bord. Ik krabde mij achter de oren, want ik besefte dat ik iets gemist moest hebben………. maar de klokbeheerder was uit zijn of haar slof geschoten en het werd hersteld, 2-3 dus nog maar. Weer een straf voor Groningen, 2-4, weer maar 4 Blackies op het ijs, even later compleet. Kansen en reddingen van de Blackkeeper. Nog wat straffen voor Zoetermeer en tenslotte WOUW: PP 3-4 door wie, geen idee, als ie maar gemaakt is toch? Een Panter werd nog platgewalst tegen de boarding, straf Groningen, 2 + 10 minuten, hij had zeker iets stouts gezegd. En 15 minuten pauze.
Mooie kans in de derde periode, helaas gevangen. Straf Panter, twee kansen maar noppes. Keeper Waalboer voorkwam een aantal malen ellende. En zo ging het een tijdje door, vrolijk afgewisseld door veel gefluit, van de scheidsrechter wel te verstaan. Icing was niet van de lucht, waarop weer muzikaal gereageerd werd. Buuv verwachte een knokpartij, maar dat kwam er niet van. Weer straf voor de Blacks, een redding en 3-5, wel compleet natuurlijk.
Toen heb ik er de brui aan gegeven, want ik voorzag dat mijn harige vriend het in zijn figuurlijke broek zou doen.
Maar het is mij wel gelukt de einduitslag te achterhalen, 3-6 op het laatste nippertje. De overwinning voor de Panters was een fluitje van een cent.
