Het snoepje van de week
Zaterdag 8 maart 2014 vond de confrontatie Gijs Bears Groningen versus Nijmegen Devils plaats in Kardinge. Hè, hè gelukkig weer eens een gewoon 1e divisie team tegenover onze Beartjes. Een mooie gelegenheid om moed te verzamelen voor de rit naar Geleen des anderen daags. Nog niet aan denken, eerst dit maar eens. Een tweede kampioenswedstrijd als het ware en dat met een piepklein team. Nou ja, wel één speler meer als vorige week en dat kan een slok op een borrel schelen.
De oproep op facebook om vooral de Gijs Bears te steunen en de mogelijkheid van een leuke wedstrijd had geen grote aantallen geïnspireerd om te komen kijken. Maar voor wie er waren, petje af. Oh je, ik heb geen pet. Ach jullie snappen me toch wel?
Aangekomen bij Kardinge, waar overdag een groot openingsfeest was geweest dus eindelijk zijn ze echt open, zag ik geen bus uit Nijmegen. Oei, was mijn eerste gedachte, ze komen niet. Maar dat viel mee, ze waren er met eigen vervoer of iets dergelijks. Dat vind ik wel grappig, al hebben de Bears een klein team, ze worden toch groot vervoerd. Gelukkig maar voor morgen trouwens.
Het feest kon niet beginnen voor een trouwe speler in het zonnetje was gezet en dat was ons aller goalie Tom Korte. Had die gozer maar liefst 250 wedstrijden in de goal gestaan en hartverwarmend gekeept. Bovendien had hij nog een paar vrijwillige zaken op zijn kerfstok. Kortom luid applaus voor hem. Hij stond er trouwens weer in.
De eerste periode startte met icing in de verkeerde richting. De Devils maakten misbruik van hun kans, ik kan het ook niet helpen dat ik zo partijdig ben. Na 11 seconden, jullie lezen het goed, 0-1. Hoorde ik iemand zeggen ‘wat een (woord van drie letters beginnend met een k en eindigend op een t) goal! Ik was het er helemaal mee eens. Maar onze jongens lieten het niet op zich zitten en Danny Kerstholt scoorde na 34 seconden 1-1, geassisteerd door Kevin Kuiper en Tim Bartels. Zo, da’s rechtgetrokken. Tom kon wel gelijk gaan redden. Bij een retourtje volgde een leuke kans die gevangen werd. Niet de kans natuurlijk maar de puck. Meer kansen volgden, dat leverde 2-1 op nu gemaakt door Kevin Kuiper, met assist van Danny Kerstholt en Rodney Kuiper.
Enfin, aan kansen lag het niet, die gingen maar door. Hoe iemand achter mij op het idee van panty’s kwam is mij een raadsel, waarschijnlijk omdat hij het naadje van kous wilde weten. Hiervoor werd verwezen naar pretlingerie van Christine le Duc. Er werd ook vermeld waar je dat kopen kon, maar ik ga geen reclame maken. Dat doe ik alleen voor de Gijs Bears!
Nijmegen waagde natuurlijk ook een paar kansen, maar die zetten geen zoden aan de dijk. Dan maar pauzeren.
In de tweede periode ging het gelijk de goede kant op, gevolgd door een schot wat helaas gehouden werd. Alweer een er achteraan. En toen kregen de Bears straf en toen werden ze schadevrij weer compleet. Even de verkeerde kant op en daarna regende het weer kansen. Die leidden na zeven minuten tot 3-1, een product van Danny Kerstholt, assist Tim Bartels en Wesley Timmermans. Ik hief een aan hondsdolheid grenzende juichpartij aan. Kansen, een redding van Tom en een Devil naar het schavot. Dat leverde niets op, dus in de geest van PP wat doe je er mee, niks. Ik heb zoveel kansen genoteerd dat ik ze maar niet meer vermeld, want dat wordt saai. Nog wat straf voor de Devils en voor de Bears. Even dacht ik dat Tom het weer gered had, maar helaas het werd PP 3-2. Nog een redding en we mochten even luchten.
Lest best, hoopte ik van harte in de derde periode. Beginnen met een mooie kans was veel belovend. Nog meer kansen en even de verkeerde kant op, jakkes, 3-3 en een Bears straf en even later nog een erbij. Pffffffft dat is bijna teveel voor mijn tere zieltje. Het kwam allemaal goed door veel reddingen van Tom.
Als klap op de vuurpijl scoorde Kevin Kuiper 4-3, geholpen door Fenno Mulder! Houdtemvast joelde ik, die stand bedoelde ik natuurlijk. We snelden naar het einde en dat beseften de Devils ook, dus die jaagden op de gelijkmaker. De Bears kropen door het oog van de naald. Nijmegen haalde hun goalie van het ijs, gemeen hè! Al snel was de snuiter weer op zijn plaats terug.
De zestig minuten waren om !
Voor mij voelde het of de Bears opnieuw kampioen waren geworden en daar stond ik vast niet alleen in. Een leuke opsteker zeker vanwege de dunne bezetting. Jongens, ik ben alweer trots op jullie en nou niet naast je schaatsen schaatsen hoor. Laat ik het zo zeggen, jullie zijn het snoepje van de week.
Trouwens de speaker/scorer deelde ook nog een snoepje van de week uit, volgende week zaterdag is de laatste thuiswedstrijd van het seizoen aan de orde tegen de Noptra Eaters Geleen nota bene en iedereen mag er gratis in.
