De winst is binnen
Zondag 23 februari 2014 zat ondergetekende alweer bij ijshockey te kijken. Nu naar de wedstrijd van de North Seahawks uit Groningen tegen Los Padres uit Utrecht. Dat alles vond plaats in Kardinge . Dit keer niet onder etenstijd zoals bij gewone mensen, doch om acht uur ’s avonds. ’s Ochtends was niet goed gekomen daar er zo hier en daar flink genoten was van het kampioenschapfeestje in Kardinge, wat tot in de kleine uurtjes doorging en dat heb ik uit betrouwbare bron!
Verder was het vakantietijd wat ook wat koppen kostte en weet ik veel wat nog meer. Dat betekende dat de Hawks niet zo compleet waren als gewoonlijk, doch vergeleken met Los Padres vormden zij een flinke overmacht. De gasten hadden slechts een handjevol spelers, als ik goed geteld heb acht stuks en een goalie. Dat laatste is helemaal belangrijk, anders wordt het prijsschieten immers, afgezien van het feit dat de NIJB daar heel afwijzend tegenover zou staan. Zie je het voor je? Een leeg doel en de NIJB ervoor en maar wijzen?
Hoe de snuiter in het Utrechtse doel heette zal mij een salamiworst wezen, in het Groningse doel stond Arian Eijer.
Op naar de eerste periode en zoals we gewend zijn bij de 1e divisie ging ook hier de vijand er gelijk met de puck vandoor. Er werd direct wat gerollebold want ijs is glad. Toch kwam er vrij snel een kans voor de Hawks, maar de Utrechtse goalie stond in de weg. Los Padres waagde ook een poging, de Hawks goalie wilde het schot afweren, de puck schoot wel weg en zijn stick ook. De stick werd weer aangereikt of gepakt en als ik het nu goed begrepen heb, mag dat niet op dat moment en zo mocht een Hawk plaatsvervangend in de strafbank gaan zitten. Even later zat ook zo’n Padreskerel daar en de Hawks maakten hun eerste doelpunt, 1-0 gescoord door Richard van Linschoten, assist Richard Krebs. Nog meer kansen, geen punten. Laten die snuiters uit Utrecht er nou 1-1 van maken……..
Er volgden nog wat kansen, Utrecht nog een strafje, een speler uit die contreien knielde voor de scheids wat zeer door het publiek gewaardeerd werd en zo werd het vanzelf drie minuten pauze.
Slecht als ik ben toch maar even een peukie doen met mijn oudste zoon, die zijn broertje wilde zien spelen. Zelfs een snelle peuk lukt niet in drie minuten inclusief de lange tocht naar buiten en retour. Dus te laat! Gelukkig kon ik toen wel noteren dat Peter Visser de stand op 2-1 voor de Hawks had gebracht. Assist heb ik niet kunnen achterhalen. Los Padres kreeg straf en dat betekende een PP doelpunt voor Groningen, 3-1 geproduceerd door Michiel Waalboer, assist Tjalling Stellema en ik verstond nummer 14, doch dat is Igor en die was er niet. Nou ja misschien in gedachten maar volgens mij is hij nog niet in staat om dan toch een assist te plegen. Mogelijk heb ik het verkeerd verstaan. Wie ik dan tekort doe, vergeef mij………
Er volgden nog vele kansen, een enkele keer een aanval op het Hawks doel. Een leuk schot op een leeg doel der tegenstander, hij was even buurten, helaas had fluitmans eerder gefloten. De Hawks kregen ook wel eens straf doch alles ging goed. Het was weer pauze. Nee geen peuk, een drankje in de kantine, mooi hè?
Desalniettemin weer te laat ter plekke, want Daan Vogelaar had al 4-1 gescoord. Van assist is mij niets bekend wat niet wil zeggen dat ze er niet waren natuurlijk. Dus bij voorbaat alweer excuus indien ik iemand te kort doe.
Een straf voor een Hawks richtte geen schade aan. Bijna zat de puck in het goede doel en zo ging het wat heen en weer. Zelfs shorthanded hadden de Hawks een leuke kans, maar er kwam geen puntje meer bij. Wat ik opmerkelijk vond en zeer te prijzen trouwens, er werd een straf aan een Hawk uitgedeeld en die werd herroepen. Waar maak je dat nog mee!
Uiteraard was ik tevoren in google gedoken. Los Padres is een bergachtig landschap aan de Californische kust, waarvan de hoogteverschillen aanzienlijk zijn. Het lijken wel ijshockeyers en zodoende begrijp ik nu de naam tenminste. Ik ben niet nieuwsgierig hoor, maar ik weet graag alles. Dan weet je hoe je zo’n jongen zou moeten aanspreken, in de geest van ‘hoi heuvel’ of ‘hoi berg’, nou zoiets.
Na afloop nog even buiten staan babbelen met deze en gene. Er werd opgemerkt dat de wedstrijd geen schoonheidsprijs verdiende, maar wie zit daar nou mee als de winst binnen is? Ik niet en jullie vast ook niet
