Kijken

Zaterdag 2 maart 2013 speelden de Gijs Bears thuis tegen het Talententeam High Techs uit Eindhoven. Normaal gesproken moesten de Bears dat op de sloffen kunnen doen, hoewel die minder goed glijden natuurlijk,  maar je weet het bij ijshockey nooit. Voor ik het vergeet, mijn buuv drukte mij nadrukkelijk op het hart te vermelden dat een paar van haar familie- en andere leden nieuwe schoenen hadden gekocht. Geweldig, kunnen die tenminste geen scheve schaats meer rijden!

Waar ik wel wat over in zat, was de mogelijke versterking van de High Techjes. Nu hoopte ik van harte dat de beartjes zich er geen moer van aan zouden trekken. Sterker nog, de stoute schaatsen zouden aantrekken en de snuiters flink op de kont zouden geven.

Echter ik ben op ijshockeygebied een wat gevoelig tiepje en iedere keer als ik ’s nachts wakker werd en dat gebeurt nog wel eens, pakte ik niet een boekje om te lezen zoals te doen gebruikelijk, doch verdiepte mij in de kansen van de Bears. Daarbij moest ik ook opeens denken aan het wonderlijke dat Dordrecht vreselijk verloren heeft van Nijmegen, het is en blijft ijshockey dat weet ik wel, maar dit gaf mij toch aanzienlijke reden tot gepieker. En zo ging ik alle mogelijkheden maar weer eens na en zag de perspectieven. Jullie ook? Ach al dat gepeins, ik geef het toe, ik lijk wel niet goed snik. Sssssstttttttt, niet zeggen ‘dat ben je ook niet’! Dat mag je alleen denken.

Om nu eindelijk ter zake te komen, beide teams waren rijkelijk voorzien van spelers en in het Groningse doel vonden wij Tom Korte.

In de eerste periode ging Eindhoven er gelijk met de puck vandoor, wat mij zeer verontrustte. Doch omgekeerd kwamen er wel kansen, nou ja en ook een fraaie redding van Tom. Een mooi schot op het goede doel werd helaas ook mooi gevangen. Kortom men schaatste in hoog tempo van links naar rechts en omgekeerd. Tot na bijna 11 minuten dan eindelijk het eerste doelpunt werd gescoord en aan de goede kant nog wel. Mike Groenhof maakte er met behulp van Jolke Balt 1-0 van. Gieren natuurlijk! En nog een kans en weer een. Een kukelpartij in het goede doel betekende straf voor Groningen. Daar waren wij het gans niet mee eens, het was gewoon in het vuur van het spel een glijpartij. Het bracht een benarde situatie met zich mee. Een mijner rookvriendinnen merkte op dat ook Eindhoven niet wippen kan, maar in dit geval hinderde dat niet, dat spreekt vanzelf. Schadevrij compleet gelukkig en zo ging het naar het einde der periode. In de 20^e minuut, hoe krijg je het voor elkaar, nog twee straffen voor de Bears.

Een piepkleine voorsprong stelde mij nog niet gerust, dus ging ik bibberig naar de tweede periode kijken, tenslotte maar drie Bears tegen vijf van die andere snuiters. Je kon er op wachten, 1-1. Wel weer 4 spelers natuurlijk en even later helemaal compleet. Weer leuke kansen en juist, toen werd het omgezet in een punt. Jolke Balt scoorde 2-1, assist van Zahir Hup en Danny Kerstholt. Een stomme straf voor Groningen beslisten wij, echter Kevin Kuiper draaide er zijn stick niet voor om en maakte er SH 3-1 van, geassisteerd door Kenneth Keijzer en dat was nou een echte wipper. Als jullie groot zijn leg ik het wel uit. Weer een kans en knokken. Dat betekende van beide kanten (na ernstig overleg) een boef onder de koude douche.

Tom ging lustig door met redden, gedoe voor het goede doel, ook Eindhoven kreeg straf en bijna. Een sterspeler van de Bears werd lelijk onderuit gehaald, maar dat mocht kennelijk. En het werd tenslotte pauze.

De derde periode begon met nog 1 minuut PP voor de Bears, het mocht niet baten. Sterker nog Tom kon weer aan het redden. Opnieuw straf voor Groningen en daar maakten de talenten misbruik van, 3-2. De zenuwen gierden weer door mijn oude lijf.

Maar Zahir wist er raad op, gewoon 4-2 van maken, zijn hulpjes waren Kevin Kuiper en Danny Kerstholt. Straf voor Groningen en eenstemmig besloten wij ONZIN. Het werd dan ook 4-3. Ik stuurde schietgebedjes naar boven. Het hielp een beetje, want Eindhoven kreeg wat straffen, alleen de heren deden er niets mee. Nu mocht ik mijn buurvrouw knijpen als de spanning te groot zou worden en net toen ik dat wilde doen, 5-3, een doelpunt van Kevin Kuiper met assist van Danny Kerstholt en Zahir Hup. Wel kregen de Bears weer straf. Time out voor Eindhoven, hun keeper uit het doel. Ja lekker puh, de Bears met vier en zij met zes spelers, durven ze wel…….

Ze durfden, maar het hielp niet meer. De eindstand werd dus 5-3 voor Groningen.

Hoera, hoera jubelde ik uitbundig met het vele publiek mee.

Waarom deze column ‘kijken…..’ heet. Nou dat mag duidelijk zijn. Er waren velen die kwamen kijken, er werden ernstige instructies naar de spelers gestuurd zoals ‘kijken!’. En dat is uiteraard van groot belang, want kijk maar eens niet naar de puck als je op het ijs staat, de tegenpartij gaat er mee vandoor en jij staat mooi te kijk…………..

Lieve, lieve Beartjes, zet jezelf morgen niet te kijk in Den Haag. Groningen staat weer (krap) op de tweede plaats, gelijk met het Haagje, maar een iets beter doelgemiddelde. Geef ze van dik hout zaagt men planken en geef ze het nakijken!!!