Plumpudding

Alweer op reis en wel op zaterdag 9 februari 2013 naar Zoetermeer, want daar moesten de Gijs Bears Groningen het opnemen tegen de Zoetermeer Panters. Gek hè, dat er zo vaak wilde dieren in de naam worden opgenomen. Je kunt wel een safaripark beginnen. Lions, Panters, Bears, Eagles (schaar ik gemakshalve onder de wilde dieren, zulke schatjes zijn het tenslotte ook niet). Zou dat misschien verband houden met de onverschrokkenheid die de spelers aan de dag moeten leggen en dan is een goed begin het halve werk? Imponeren? Nou ja, met Dragons en Devils kom je ook een heel end.

Maar eerst de heenreis natuurlijk. Mooi weer in Groningen, droog weer tot bijna bij Almere. We hadden de mare al gehoord dat daar flink sneeuw viel, sterker nog de enthousiaste supporters die daar vast een hapje nuttigden, besloten om te keren en naar huis te gaan. Pffffffft, dat beloofde wat. In de bus hadden we het best gezellig, zo als te doen gebruikelijk. Een zekere heer stelde ons voor de keuze de geur van sokken of tonijnsalade. Wij kozen uiteraard verkeerd, namelijk de salade……..

Velen op de weg zorgden voor een rustige vaart over besneeuwde wegen.

Hoe dan ook we kwamen levend in Zoetermeer aan, sloegen tijd stuk met prognoses van winst voor de Bears, hahaha…….. en vielen met de neus in keiharde muzikale omlijsting. Of wij ook bofkonten waren!

Tom Korte in het Groningse doel.

OK, ga mee. De eerste periode. In de kortste keren, om precies te zijn na 1.24 minuten scoorde Zahir Hup 0-1 geassisteerd door Siem van Sluijs. Dan heb je toch echt het gevoel dat het goed gaat komen nietwaar? Inderdaad níet waar, want in even korte keren werd het 1-1. Nog korter 2-1. Mijn hart zat al op de verkeerde plaats, ik voelde de bui hangen. Wel straf voor de Panters, maar een mum later ook voor de Bears en nog eens een Groninger met een grote bek, 10 minuten. Nou ja, alles kwam zonder schade compleet, dat wel natuurlijk. Tom redde wat hij redden kon, wat kansen naar de filistijnen, maar dan toch eindelijk een PP schot volgens het boekje wist mijn buurman te vertellen, 2-2. Opnieuw een punt van Zahir Hup, assist Daan van Fessem en Ricardo Dijkema. Nog wat bijna, maar nog niet helemaal. Een schermutseling en straf voor de Panters en tweemaal voor de Bears.

Pauze met gemengde gevoelens……….

Enfin, we hoopten op betere tijden. Kansen, slechte passes, verkeerde kant op, niets met PP doen, egotripperij. Kortom ik stond duizend angsten uit.

Een kans hevig over het doel heen, door het oog van de naald, weer vechten waaruit opnieuw twee straffen voor de Bears en één voor de Panters voortvloeiden. Ik kon het niet volgen, maar alles kwam compleet, straf, redding van Tom en nog eens en weer. Straf voor de Panters, dus PP voor Groningen. Hahahaha, SHORTHANDED gescoord door de Panters, 3-2. Echt waar. Inmiddels had ik de hartslag van een rinoceros, er vanuit gaande dat die een vreselijke hartslag hebben.

Pauze en ik wilde allang naar huis.

Het drama zette zich voort in de derde periode. Het geknoei was niet van de lucht. Tom redde en de Bears waren in de verste verte geen bears. Scheidsen schaatsten regelmatig in de weg. De kommer en kwel vond zijn hoogtepunt, of is het haar hoogtepunt, in weer een SHORTHANDED goal van de Panters, 4-2.

En toen was de maat vol voor mij, ik ben weggelopen met nog ruim 7 minuten te gaan! Ik kon het niet langer aanzien zonder met hartklachten opgenomen te worden. Een pilsje in de kantine en een sigaret buiten hielpen me er enigszins bovenop. Het is nog 4-3 geworden, maar al sla je me dood, ik zou niet weten wie gescoord heeft. Op het moment van het daarstellen van dit drama stond de sheet nog niet op de site. Zoek het maar op als je het weten wilt. Op een enkele uitzondering na, let wel een enkele, is het eigen schuld, dikke bult!

Al met al zaten we maar mooi met een fikse figuurlijke kater, de jongens waarschijnlijk later met een letterlijke, want de verjaardag van Zahir werd gevierd.

En om dan eens mijn vreselijk filosofische aard te demonstreren onderstaande diepe redenatie, vertaald naar ijshockey en dat allemaal naar aanleiding van het bekende verschijnsel ‘egotripper’, door een rookvriendin van mij zo treffend ‘Remi’ genoemd. En geloof me, het komt overal voor.

Zaai een gedachte / zaai een flitsend doelpunt in gedachten
Oogst een handeling / dus fiks schaatsen naar het doel
Zaai een handeling /  blijven schaatsen al staat er onderweg een prachtig vrije speler
Oogst een gewoonte  / wordt een automatisme, je ziet onderweg niemand meer staan
Zaai een gewoonte / dat doe je keer op keer, je weet niet beter meer
Oogst een karakter / zo ben je een echte egotripper geworden

Om kort te gaan, het was PLUMPUDDING!