Ik heb gedroomd
Kardinge, zaterdag 20 oktober 2012. De Romijnders Devils Nijmegen reisden naar Groningen om zich te bewijzen aan de Gijs Bears. Nou ja, dat was vast de ultieme bedoeling, maar of het zou lukken? Ik hoopte van harte van niet natuurlijk, want ik ben nu eenmaal vreselijk partijdig. Ik zeg het nog maar eens voor de zekerheid.
Overigens had ik dringend behoefte aan een opkikkertje, zodat ik daarna een verdiend afzakkertje zou kunnen nemen, maar natuurlijk geen doorzakkertje. Niet dat ik het dan heb verdiend, maar dat heet gewoon plaatsvervangend verdiend. Als je zo niet redeneert, verdien je zelden wat immers en ik mag bovendien graag voor me laten werken.
Aangekomen in Kardinge pakten een paar zondaren, waaronder ondergetekende, nog even een peuk. Daar was niets mis mee, alhoewel sommigen daar anders over zullen denken. Mijn rookvriendinnen waren echter eerder door hun rokertje heen dan ik en wie schetste mijn verbazing dat ze mij lustig alleen wilden laten staan……… Uiteraard heb ik hen vinnig op de vingers getikt en zij hielden mij gezelschap tot de laatste snik, trek bedoel ik. Een attente dame stond erop dat ik dit zou vermelden in mijn schrijfje. Aldus kond van gedaan.
De wedstrijd stond onder leiding van de zebra die ik vorige week wel wilde zoenen. Nou die kans heeft hij lelijk verbruid (hij blij). Leest en huivert!!
Dit keer werd het Groningse doel verdedigd door Jeff Honebeeke. Dus Jeff, oordoppen uit en vooruit met de geit. Heel Groningen bouwt op je. Allemachtig, je moet er niet aan denken…………. Dus zet hem op witte muizen, sorry dikke beren!
De eerste periode dan maar. Alhoewel de Beartjes eerst de verkeerde kant op werden gedreven, loerden de kansen al snel voor hen. Jammer dat er zo snel een straf viel, maar het bracht geen schade toe en even later mocht een Devil naar de strafbank, dus hoor je mij niet zeuren. Temeer daar dit een powerplay doelpunt opleverde voor Groningen. Gestart als een loeier, even gestopt en toen toch nog doorgegleden pardoes het goede doel in. Dit alles een product van Ricardo Dijkema, het voorbereidende werk van Gill Göbel en Zahir Hup, 1-0. Een dikke twee minuten later 2-0, gescoord door Reinier Holthof, assist Kevin Kuiper. Wauw dacht ik bescheiden. Het kon niet op, 3-0, een doelpunt van Kenneth Keijzer samen met Kevin Kuiper en Danny Kerstholt. Er ontstond een licht irritatie op het ijs.
Zo af en toe mocht Jeff een fraaie redding laten zien, doch niets weerhield de Bears om er 4-0 van te maken. Dit keer een punt van Kevin Kuiper met assist van Danny Kerstholt en Reinier Holthof. Een straf voor Groningen bood de Devils een kans, 4-1.
Ademloos ging ik pauzeren. Een andere jongedame stond het zweet in het leren jasje……..
Om zo in de tweede periode te geraken met als klap op de vuurpeil, 5-1 na 55 seconden. Een fraaie van Kevin Kuiper samen met Reinier Holhof. Nog een paar kansen en toen een straf, waar wij het niet mee eens waren. Doch even later zat ook een Nijmegenaar, dus……. Beiden raakten compleet en de eerste forse knokkerij deed zich voor. Dat leverde aanzienlijke straffen op, hetgeen door ons op de tribune als dom werd bestempeld. Een leuk schot van een Bear en weer een schermutseling. Alles raakte compleet en Groningen weer een straf. Ha, ha, ha, ha, in de laatste seconden van die straf scoorde Kevin Kuiper shorthanded 6-1, samen met Danny Kerstholt. Nijmegen had dit nog niet verwerkt, wij trouwens ook niet, of het werd 7-1, nu gescoord door Jolke Balt, assist Kevin Kuiper.
Nijmegen vond het tijd om de keeper te wisselen. Dat weerhield Kevin Keijzer niet om met een assist van Duncan Rode er 8-1 van te maken.
Jeff kon beslist geen duimen draaien, maar de Devils kregen geen kans. De straffen vlogen de beide partijen om de oren, de kansen alleen bij de Bears. Duidelijk was dat de nieuwe keeper van de Devils meer greep op de zaken had.
Er kwamen geen doelpunten meer bij, maar het was voor mij al smullen.
Dat smullen was in de derde periode maar betrekkelijk. Nasmullen was het meer, want over straffen om de oren gesproken, het had zelfs niets meer van vliegen, met dat tempo ga je naar de maan. Een Bear abusede maar liefst tweemaal achter elkaar en dat betekende douchen enz. Even later weer ruzie. Een Devil werd letterlijk door een begeleider de mond gesnoerd, wie weet wat er anders uit gekomen zou zijn. Straffen natuurlijk. Om weer in oorlog op het ijs terecht te komen en opnieuw mochten lieden douchen. In ieder geval waren van beide partijen enkele heren goed schoon.
Ik wilde naar huis, nou ja ik niet alleen. Maar de beker was nog niet leeg, we hadden nog 10 minuten te gaan. Volgens mijn buuv volgde enig gehakketak op het ijs, kortom geen schoonheidsprijs. Wel weer bakkeleien. Ernstig overleg der regerende heren/dame/spelers, weet ik veel, maar tijd kostte het wel en dat terwijl wij dus allang naar huis wilden. Je komt tenslotte niet voor vechtpartijen, dan zit je bij een andere sport. En zoals te verwachten was ik het lang niet met alles eens, en daar stond ik ook niet alleen in.
Enfin, kansen dat wel en eindelijk 9-1, een doelpunt van Kevin Kuiper, assist Danny Kerstholt en Kenneth Keijzer. Mooie redding van Jeff en weer een handgemeen (toen de handschoenen uit vlogen). Weer vergaderen en wij maar balen. Tenslotte werd overeenstemming bereikt en 17 seconden voor het einde dropen enkele spelers af naar de douche voor een schoonmaakbeurt.
Ik heb gedroomd en terecht bleek, van een mooie uitslag. Wat wil je nog meer, een 9-1 overwinning op de Devils uit Nijmegen, die dus met de staart tussen de diverse benen naar huis konden. Maar ik had nooit gedroomd van deze hoeveelheid straffen. Dat mag ook wel een record worden genoemd, 150 minuten voor de Bears en 97 voor de Devils. Ook hier dus een overwinning, maar dan een Pyrrus-overwinning, voor de Bears. Even meende ik dat de schorsingen wel meevielen, doch helaas bleek dat de schorsingen op alfabet werden genoemd en niet op datum. En dat betekende dus drie Bears die een schorsing hebben opgelopen. De enige troost, de Devils gingen ook niet vrijuit. Een nare derde periode, dat heb ik niet gedroomd………
